Ubezpieczenie OC taniej nawet o 40%.
Sprawdź swoją cenę w 5 minut.
Polskie przepisy zawierają szczegółowe informacje na temat rodzaju znaków drogowych, których powinni przestrzegać piesi i kierujący pojazdami. W ich obrębie wyróżnia się tablice poziome i pionowe. Istnieją także znaki uzupełniające. Warto wiedzieć, jak je rozpoznać i co oznaczają.
Jakie mamy znaki drogowe?
Znaki drogowe regulowane są Rozporządzeniem Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych. Zazwyczaj umieszcza się je na drodze, po lewej i prawej stronie jezdni lub nad nią. Podstawowy podział obejmuje znaki:
pionowe – tarcze, tablice z napisami albo symbolami,
poziome – linie, napisy oraz symbole nawierzchniowe.
W Polsce obowiązują ponadto oznaczenia pasa drogowego i obiektów drogowych, jak również urządzenia bezpieczeństwa stosowane w przypadku zamknięcia jezdni lub jej części.
Jaka jest klasyfikacja znaków pionowych?
Wśród znaków pionowych należy wskazać m.in. tablice:
ostrzegawcze – trójkąty z czerwonym obramowaniem, czarny lub kolory symbol umieszczony na żółtym tle,
zakazu – okrągłe z czerwoną ramką i czarnym lub kolorowym znakiem na białym tle,
nakazu – okręgi, niebieskie, z białym obrazem i niebieskim tłem,
informacyjne – prostokątne, niebieskie (lub z białym polem na niebieskim tle), z białym albo czarnym symbolem na niebieskim lub białym tle,
drogowskazy – różnorodne pod względem formy i kolorów,
opisy – małe, prostokątne, białe lub żółte, czarny napis lub obrazek, montowane pod głównym znakiem.
Jak wyglądają znaki poziome?
Znaki poziome, do przestrzegania których zobowiązani są kierujący pojazdami i inni uczestnicy ruchu na terenie Polski, umieszcza się bezpośrednio na jezdni. Do ich malowania stosuje się zazwyczaj białą farbę. Charakterystyczną cechą znaków poziomych jest ich wydłużona forma, ułatwiająca bezproblemowe odczytanie symboli.
Przykładowe znaki poziome to:
P-1 – linia pojedyncza przerywana, która wyznacza pasy ruchu,
P-2 – linia pojedyncza ciągła, która oddziela pasy ruchu o tym samym kierunku jazdy i zakazuje zarówno przejeżdżania przez nią, jak i najeżdżania na nią,
P-3 – linia jednostronnie przekraczalna, która od strony ciągłej oznacza zakaz najeżdżania na nią i przejeżdżania przez nią, z wyjątkiem powrotu po wyprzedzaniu na położony przy linii przerywanej pas ruchu zajmowany przed wyprzedzaniem,
P-4 – linia podwójna ciągła, która rozdziela pasy ruchu o kierunkach przeciwstawnych (nie można przez nią przejeżdżać ani na nią najeżdżać),
P-5 – linia podwójna przerywana, która oznacza pas o zmiennym kierunku ruchu otwierany i zamykany sygnałami świetlnymi nadawanymi przez sygnalizator S-4.
Jakie są przykłady znaków ostrzegawczych?
Wśród znaków ostrzegawczych warto wskazać:
A-1 – niebezpieczny zakręt w prawo,
A-2 – niebezpieczny zakręt w lewo,
A-3 – niebezpieczne zakręty – pierwszy w prawo, drugi w lewo,
A-4 – niebezpieczne zakręty – pierwsze w lewo, drugi w prawo,
A-5 – skrzyżowanie dróg
Jakie są przykłady znaków zakazu?
Do znaków zakazu zalicza się np.:
B-1 – zakaz ruchu w obu kierunkach,
B-2 – zakaz wjazdu
B-3 – zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.
Jakie w Polsce obowiązują znaki informacyjne?
Wśród znaków informacyjnych można wskazać m.in.:
D-1 – droga z pierwszeństwem,
D-2 – koniec drogi z pierwszeństwem,
D-3 – droga jednokierunkowa.
Jakie są przykłady znaków nakazu?
Przykładowe znaki nakazu to:
C-1 – nakaz jazdy w prawo przed znakiem,
C-2 – nakaz jazdy w prawo za znakiem,
C-3 – nakaz jazdy w lewo przed znakiem,
C-4 – nakaz jazdy w lewo za znakiem,
C-5 – nakaz jazdy prosto
Czym są znaki uzupełniające?
Stanowią one znaki drogowe wskazujące na formę organizacji ruchu oraz uprzedzające o zakazach i niebezpieczeństwach, które powinien uwzględnić uczestnik ruchu. Mają one zazwyczaj kształt prostokąta z granatowym tłem i białymi literami oraz obrazami. Tego typu znaki również są regulowane są Rozporządzeniem Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych, a ich wykorzystywanie – załącznikiem nr 1 do Rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach. Należy znaczyć, że dwa rodzaje znaków uzupełniających odbiegają nieco wyglądem od standardowo przyjętych kryteriów:
F-8, F-9, F-21, F-22 – czarne napisy i obrazy na żółtym tle,
F-14d, F-14e, F-14f – zielone tło.
Znaki uzupełniające obowiązują zarówno w Polsce, jak i pozostałych krajach europejskich. System został przyjęty zgodnie z Konwencją wiedeńską o znakach i sygnałach drogowych z 1968 roku.
Jakie są przykłady znaków uzupełniających?
Wśród znaków z niebieskim tłem i białymi napisami oraz obrazami warto wskazać:
F-1 – informujący o aktywnym przejściu granicznym,
F-2 – wskazujący na zamknięcie przejścia granicznego,
F-2a – miejsce przekroczenia granicy RP bez paszportu i dowodu tożsamości,
F-3 – granica obszaru administracyjnego województwa,
F-3a – granica obszaru powiatu,
F-3b – granica obszaru gminy,
F-3c – granica obszaru miasta na prawach powiatu,
F-4 – podaje nazwę cieku wodnego, nad którym znajduje się droga (np. rzeki),
F-5 – powiadamia o zakazie w odległości wskazanej na znaku.
Do znaków z żółtym tłem zalicza się m.in.:
F-8 – kieruje na wyznaczony objazd związany z zamknięciem drogi, może zawierać informacje na temat rodzaju pojazdów, których obwodnica dotyczy,
F-9 – informuje o objeździe ze wskazaniem kierunku ruchu.
Zielone tło mają natomiast tablice wskaźnikowe na drodze ekspresowej umieszczone w odległości 100, 200 lub 300 m od pasu wyłączania.
Ubezpieczenie OC taniej nawet o 40%.
Sprawdź swoją cenę w 5 minut.